مثل دیگر کارهای اسماعیل فصیح جذاب و گیرا بود ولی کمی کند و تکراری به جذابی دل کور نبود
اگه میخواهید این کتاب رو مطالعه کنید پیشنهاد میکنم اول دل کور را بخوانید و بعد بازگشت به درخونگاه و سپس ثریا در اغما
چون شخصیت های داستان یکی هستند و ادامه ی یکدیگر...
لئون تولستوی رمان آناکارنینای خود را با این جمله شروع میکند،خانواده های خوشبخت به هم شبیه هستند . ولی برعکس، خانواده های بدبخت به هیچکس شباهت ندارند جز به خودشان ، این لابد قیاس درگیری من تنهاست امسال زمستان در آپارتمان تکش، با خانواده های دوست دوران دبیرستانم دکتر شاپور ایرانفر ، بیولوژیست مفلوک در درخونگاه، و علی آریان نابرادری خودم...
عشق می توانست لذت بخش و زندگی دهنده باشد و می توانست دردناک – و خطرناک
گذشته ، حال ، و آینده برای من اکنون فقط دیگر تو هستی