بازگشت به درخونگاه



مثل دیگر کارهای اسماعیل فصیح جذاب و گیرا بود ولی کمی کند و تکراری به جذابی دل کور نبود

اگه میخواهید این کتاب رو مطالعه کنید پیشنهاد میکنم اول دل کور را بخوانید و بعد بازگشت به درخونگاه و سپس ثریا در اغما

چون شخصیت های داستان یکی هستند و ادامه ی یکدیگر...




 

 


لئون تولستوی رمان آناکارنینای خود را با این جمله شروع میکند،خانواده های خوشبخت به هم شبیه هستند . ولی برعکس، خانواده های بدبخت به هیچکس شباهت ندارند جز به خودشان ، این لابد قیاس درگیری من تنهاست امسال زمستان در آپارتمان تکش، با خانواده های دوست دوران دبیرستانم دکتر شاپور ایرانفر ، بیولوژیست مفلوک  در درخونگاه، و علی آریان نابرادری خودم...


عشق می توانست لذت بخش و زندگی دهنده باشد و می توانست دردناک – و خطرناک


گذشته ، حال ، و آینده  برای من اکنون فقط دیگر تو هستی


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد